Andia da gero nire beharra. Supazterrean ariturikoa, nekazarien istorioak eta eleak, txorien hegalak.
Andia da gero nire oroimena. Halako egunak eta uneak, gure elkarren arteko bizipenak, elur-maluta zabalak.
Andia da gero zure itzala, Andia bezain zabala, maitasuna bezainbat liluragarria, izadiaren magalak.
Andia da gero zure irria, Andia da gero gure harria.
No hay comentarios:
Publicar un comentario